Δευτέρα 27 Ιανουαρίου 2014

Πῶς μὲ δύο ὀνόματα ἀλλάζουμε ἕνα τραγοῦδι (μὲ ἀφορμὴ τὴν ἐπικείμενη συνάντησι Ποῦτιν-Σαμαρᾶ)



Ὁ Τσάρος βγῆκε, βγῆκε παγανιά
μέσ’ στὴ δική μου γειτονιά
κι ἀπό τὸν πολύ συλλογισμό 
ἔχασε τὸ λογαριασμό

Κι ἀπὸ μιὰ πόρτα χαμηλὴ 
κι ἀπὸ μιὰ σκοτεινὴ αὐλὴ
βγῆκε κλεφτά, κλεφτά ὁ Σαμαρᾶς
ὁ Σαμαρᾶς καὶ τοῦ εἶπε λόγια τῆς χαρᾶς
Ὁ Τσάρος βγῆκε, βγῆκε παγανιά
μέσ’ στὴ δική μου γειτονιά

Ὁ Τσάρος βγήκε, βγήκε παγανιά 
καὶ θέρισε μιὰ γειτονιά
καὶ ἔγινε μαῦρος οὐρανὸς
καὶ ἀνεμοζάλη καὶ καπνός.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου