Κυριακή 1 Μαΐου 2011

Σκοτεινὸ σονέττο

Φθαρμένη μαύρη ὀθόνη προβολῆς ὁ ζόφος
θὲ ν' ἁπλωνόταν τῆς νυχτὸς κι ἡ Κλυταιμνήστρα
τ' ἀνόσιο τελοῦσε ὑπὸ τὸ σεληνόφως
φριχτό της φονικό. Θ' ἀντήχησαν τὰ σεῖστρα

πιὸ πέρα τῆς θεᾶς σὰ γροίκησεν ὁ λόφος
τῶν Μυκηνῶν κραυγὲς χαρᾶς ποὺ ἀντροθερίστρα
βασίλισσα σκορπᾷ. Τοῦ Ἄργους θεοτρόφος
ὁ κάμπος πιὸ σφιχτὰ κρατάει τὴν Ὑπερμνήστρα

στὰ σπλάχνα του βαθιά, μὴ τρανταχτῇ ἀπ' τὸ μνῆμα
τὸ λείψανο τῆς τίμιας γυναικός. Μὰ δίνουν
οἱ σταλακτίτες τ' οὐρανοῦ ψηλάθε σῆμα

κι ἐν ᾦ τὰ πρῶτα ῥεῖθρα τῆς αὐγῆς θὰ χύνουν
μὲ φῶς ἀνάγλυφα λευκὸ στὴ γῆ τὴ μέρα
ἐκδίκησι ἄρρωστη σαρώνει τὸν ἀγέρα.

1 σχόλιο: